Συντάκτης: Λάμπρος Αθανασίου

Ήταν Παρασκευή 16 Οκτώβρη του 1846, όταν ο William Morton προκάλεσε γενική αναισθησία, με την εφαρμογή εισπνοών ατμών αιθέρα. Έκτοτε, οι χειρουργικές επεμβάσεις έπαψαν να υφίστανται με τον βασανιστικό τρόπο που ήταν έως τότε γνωστές. H επέμβαση στον ασθενή είναι ταυτόχρονα αναισθητική και χειρουργική. Συνεπικουρούμενες από την πρόοδο της τεχνολογίας, οι αναισθησιοχειρουργικές επεμβάσεις εξελίσσονται συνεχώς πέρα ακόμα και από την φαντασία, προς όφελος του ασθενή.

Σε αντίθεση με τα ενδοφλέβια και εισπνεόμενα αναισθητικά, ο μηχανισμός δράσης των τοπικών αναισθητικών έχει κατανοηθεί πλήρως σε μοριακό επίπεδο.

Η διάρκεια της αναισθησίας εξαρτάται από τις φυσικοχημικές ιδιότητες του τοπικού αναισθητικού και το πώς αυτές επηρεάζουν την απορρόφηση του από το σημείο της ένεσης. Είναι προφανές ότι οι επεμβάσεις που γίνονται με τοπική αναισθησία είναι επιφανειακές και μικρής έκτασης...

H περιοχική αναισθησία εξελίχθηκε πολύ με τη χρήση του περιφερικού νευροδιεγέρτη. Έτσι, δεν είναι απαραίτητη η συνεργασία του ασθενούς για τον εντοπισμό της σωστής θέσης για την έγχυση του τοπικού αναισθητικού.

H επισκληρίδιος και η ραχιαία αναισθησία έχουν πολλά κοινά , όπως τμηματική δράση στο κάτω μισό του σώματος, παρόμοιο κλινικό αποτέλεσμα, εκτέλεση στην ίδια ανατομική περιοχή (κεντρικοί νευρικοί αποκλεισμοί), παρόμοιες κλινικές ενδείξεις και αντενδείξεις, παρόμοια εμπειρία για τον ασθενή κατά την εφαρμογή της τεχνικής και παρόμοιες επιπλοκές, όμως...

Με την επισκληρίδιο αναισθησία εγχύουμε αναισθητικά (σαν αυτό που χρησιμοποιεί ο οδοντίατρος) στον επισκληρίδιο χώρο, ενώ με τη ραχιαία αναισθησία τα ίδια περίπου φάρμακα αλλά σε πολύ μικρότερες δόσεις και με πολύ πιο λεπτή βελόνα, ενίονται μέσα από τις μήνιγγες, συνεπώς με ανεμπόδιστη επίδραση στο νωτιαίο μυελό.

Ο εγκέφαλος έχει εξαιρετικά περίπλοκη φυσιολογία, προς το παρόν ελάχιστα κατανοητή. Χωρίς τη γνώση της λειτουργίας του εγκεφάλου είναι αδύνατο να κατανοήσουμε τον τρόπο που αυτός επηρεάζεται από τα φάρμακα της γενικής αναισθησίας.

Αφού είδαμε τον ορισμό και τα γνωρίσματα της γενικής αναισθησίας, στη συνέχεια θα αποσαφηνίσουμε την έννοια, τα χαρακτηριστικά και το βάθος της καταστολής. Η ανάγκη για καταστολή και το βάθος της καθορίζονται από το είδος της επέμβασης και την ψυχολογία του ασθενούς. Ελάχιστη καταστολή και αγχόλυση πετυχαίνουμε για παράδειγμα για την πραγματοποίηση μιας αξονικής τομογραφίας.… Continue reading Είδη αναισθησίας – Καταστολή

Είδαμε πως εξ ορισμού η γενική αναισθησία προϋποθέτει την απώλεια της συνείδησης. Συνήθως η έναρξη της γενικής αναισθησίας επέρχεται μέσα σε δευτερόλεπτα από την ενδοφλέβια χορήγηση υπναγωγών (ισχυρών υπνωτικών) φαρμάκων. Λιγότερο συχνά η εισαγωγή στην αναισθησία γίνεται με εισπνοή πτητικών αναισθητικών από μάσκα προσώπου. Η διατήρηση της αναισθησίας για όση ώρα διαρκεί η επέμβαση γίνεται… Continue reading Συστατικά γνωρίσματα της γενικής αναισθησίας

Ρωτηθήκαμε πρόσφατα ποιες μπορεί να είναι οι συνέπειες από τη χρήση κάνναβης στη γενική αναισθησία. Δεν υπάρχουν επιστημονικές μελέτες που να απαντούν έγκυρα στο ερώτημα. Πιθανολογείται ότι τα κανναβινοειδή στην αναισθησία έχουν αντιεμετική δράση, ίσως αναλγητική δράση και πιθανώς ενισχύουν τη δράση των υπναγωγών (υπνωτικών) αναισθητικών. Όμως, τίποτα από αυτά δεν έχει τεκμηριωθεί επαρκώς και… Continue reading Χρήση κάνναβης και αναισθησία